آیا امواج موبایل سرطان زا هستند؟، آیا استفاده از تلفن همراه خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد؟، آیا سیگنالهای موبایل 4G و 5G باعث سرطان میشوند؟ این موارد سؤالاتی است که با توجه به افزایش استفاده از گوشیها برای کاربران مبهم بوده و همیشه در حال یافتن پاسخی برای آن ها هستند.
به همین دلیل دانشمندان از گذشته تا به امروز به نظارت بر تلفنها، سیگنالهای تلفن همراه 4G و 5G ادامه میدهند تا درصورت وجود هرگونه تأثیر طولانی مدت بر سلامت انسان، عموم را مطلع سازند. اگر شما نیز سؤالات مشابهی در این زمینه دارید و یا میخواهید از مطالعات معتبر در این زمینه آگاه شوید این مقاله را تا انتها مطالعه فرمایید.
آیا امواج موبایل باعث سرطان میشود؟
خیر، استفاده از تلفن همراه خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمیدهد و هیچ توضیح خوبی برای چگونگی ایجاد سرطان توسط تلفنهای همراه وجود نداشته و تا به امروز توسط محققان یافته نشده است. شاید شایعاتی شنیده باشید که تشعشعات الکترومغناطیسی یا امواج الکترومغناطیسی تلفنها خطرناک هستند. اما تشعشعی که تلفنهای همراه یا دکلهای تلفن ارسال و دریافت میکنند بسیار ضعیف هستند.
با توجه به همین موضوع میتوان مطمئن بود که تشعشع ایجاد شده توسط گوشیهای هوشمند انرژی کافی برای آسیب رساندن به DNA را ندارد، بنابراین بعید است که بتواند باعث به وجود آوردن سرطان در انسان شود. تحقیقات برای اطمینان از اینکه هیچ اثر بلندمدت بالقوهای بر خطر سرطان وجود ندارد ادامه داشته، اما تاکنون هیچ نمونهای از آن ها پیدا و یا ثبت نشده است.
آیا 4G باعث سرطان میشود؟
خیر، شواهد خوبی برای اثبات وجود ندارد که شبکه تلفن همراه 4G باعث سرطان میشود. شبکههای تلفن همراه برای کار به امواج رادیویی متکی هستند. شبکههای 4G از امواج فرکانس بالاتری نسبت به شبکههای تلفن همراه قدیمی استفاده میکنند، اما هنوز انرژی کافی برای آسیب رساندن به DNA را ندارند. این بدان معناست که آن ها نمیتوانند از این طریق سرطان ایجاد کنند. از آن جایی که فناوری 4G هنوز نسبتاً جدید است، تحقیقات در این زمینه ادامه دارد تا در صورت بروز هر گونه اثرات طولانی مدت توسط محققین در این زمینه اطلاع رسانی گردد.
آیا فناوری 5G باعث سرطان میشود؟
خیر، همانند نسخه 4G شواهد خوبی وجود ندارد که نشان دهد شبکه تلفن همراه 5G خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد. شبکههای 5G از امواج فرکانس بالاتری نسبت به شبکههای تلفن همراه 4G یا قدیمیتر استفاده میکنند، اما هنوز انرژی کافی برای آسیب رساندن به DNA و ایجاد سرطان را ندارند و مانند 4G، فناوری 5G هنوز نسبتاً جدید و در حال استفاده است. بنابراین محققان هم چنان به نظارت بر تحقیقات در این زمینه ادامه میدهند تا درصورت ایجاد هرگونه اثرات بلندمدت، راهکارهای پیشگیری را به اطلاع عموم برسانند.
آیا نگه داشتن گوشی در سوتین خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش میدهد؟
یکی دیگر از سؤالات مهم در مورد “ آیا امواج موبایل سرطان زا هستند؟” مربوط به مواقعی است که گوشی را در نزدیکترین حالت نگه داشته باشید، است. اما پاسخ این سؤال نیز همانند موارد قبلی خوشبختانه خیر است. طبق بررسیهای انجام گرفته شده توسط محققان نزدیک نگه داشتن تلفن همراه به بدن، از جمله در جیب یا سوتین، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمیدهد.
چرا این نگرانی وجود دارد که تلفنهای همراه ممکن است باعث سرطان شوند؟
دو دلیل اصلی وجود دارد که چرا مردم نگران این هستند که تلفنهای همراه ممکن است باعث ایجاد انواع خاصی از سرطان یا سایر مشکلات سلامتی شوند. این دلایل شامل موارد زیر است:
- تلفنهای همراه تشعشعات (به شکل تشعشعات فرکانس رادیویی یا امواج رادیویی) منتشر میکنند.
- استفاده از موبایلها گستردهتر شده است. با توجه به تعداد افرادی که از تلفنهای همراه استفاده میکنند، حتی افزایش اندک در خطر ابتلا به سرطان از طریق تلفنهای همراه نگرانکننده به نظر میرسد.
نسبت به نمونههای بارزی که مردم شاهد ایجاد سرطانهای مغز و سیستم عصبی مرکزی به دلیل وجود تشعشعات بودهاند باعث ایجاد نگرانی شده است. اما موضوعی که اغلب از آن بی خبرند نوع اشعه ساطع شده است. تشعشعات یونیزان انرژی بسیار بالاتری از تشعشعات رادیویی تلفنهای همراه ایجاد میکنند.
به همین دلیل برای اطمینان انواع مختلفی از مطالعات برای بررسی این که آیا استفاده از تلفن همراه برای سلامتی انسان خطرناک است یا خیر انجام شده است. با این حال، همانطور که قبلاً گفتیم شواهد تا به امروز نشان میدهد، استفاده از تلفن همراه باعث ایجاد سرطان مغز یا سایر انواع سرطانها در انسان نمیشود.
تحقیقات در مورد ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به سرطان چه چیزی را نشان داده است؟
محققان انواع مختلفی از مطالعات جمعیتی را برای بررسی امکان ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به تومورهای بدخیم (سرطانی) و غیر بدخیم و بیماریهای غیر سرطانی انجام دادهاند. مطالعات اپیدمیولوژیک (که مطالعات مشاهدهای نیز نامیده میشود) مطالعات تحقیقاتی هستند که در آن محققین گروههایی از افراد (جمعیتها) را مورد بررسی قرار میدهند و اطلاعاتی درمورد آن ها جمعآوری میکنند اما سعی نمیکنند چیزی را درمورد گروهها تغییر دهند.
دو نوع اصلی از مطالعات اپیدمیولوژیک، مطالعات کوهورت (cohort studies) و مطالعات فردی (case-control) برای بررسی ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به سرطان استفاده شده است. در یک مطالعه فردی، استفاده از تلفن همراه بین افرادی که تومور دارند و افرادی که ندارند مقایسه میشود. هم چنین در یک مطالعه کوهورت، گروه بزرگی از افرادی که در ابتدای مطالعه سرطان ندارند، در طول زمان پیگیری میشوند و رشد تومور در افرادی که از تلفن همراه استفاده میکردند و یا از آن استفاده ندارند مقایسه میشود. مطالعات همگروهی با این واقعیت محدود شده است که آنها ممکن است فقط بتوانند به مشترکین تلفن همراه نگاه کنند.
تومورهایی که در مطالعات اپیدمیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتهاند شامل تومورهای بدخیم مغزی مانند گلیوما و هم چنین تومورهای غیر بدخیم مانند نوروم آکوستیک (تومورهای سلولهای عصبی مسئول شنوایی که به عنوان شوانوم دهلیزی نیز شناخته میشوند)، مننژیوم ( معمولاً تومورهای غیر بدخیم در غشاهایی که مغز و نخاع را میپوشانند و از آن محافظت میکنند)، تومورهای غدد پاروتید (تومورهای غدد بزاقی)، سرطان پوست و تومورهای غده تیروئید هستند.
سه مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ ارتباط احتمالی بین امواج موبایل و سرطان را بررسی کردهاند:
- مطالعه مؤسسه اینترفون (Interphone Study)، یک مطالعه فردی.
- مطالعه مؤسسه دانمارکی (Danish Study)،یک مطالعه کوهورت.
- مطالعه مؤسسه میلیون زن (Million Women Study)، یک مطالعه کوهورت دیگر.
این مطالعات در بررسیهای گزارش شده در سال 2015 و در سال 2019 مورد ارزیابی سخت گیرانهای قرار گرفتهاند. یافتههای این مطالعات متفاوت است، اما به طور کلی، هیچکدام از آن ها ارتباطی بین استفاده از تلفن همراه و سرطان را نشان نمیدهند.
اینترفون مطالعه موردی-کنترلی
- نحوه انجام مطالعه: این بزرگترین مطالعه فردی درمورد استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به تومورهای سر و گردن است. این توسط کنسرسیومی از محققان از 13 کشور انجام شد. دادهها از پرسشنامههایی به دست آمد که توسط شرکت کنندگان در اروپا، اسرائیل، کانادا، استرالیا، نیوزلند و ژاپن تکمیل شده بود.
- آنچه این مطالعه نشان داد: اکثر تجزیه و تحلیلهای منتشر شده از این مطالعه هیچ افزایشی را به طور کلی در سرطانهای مغز یا سایر سرطانهای سیستم عصبی مرکزی (گلیوما و مننژیوم) مرتبط با استفاده از تلفن همراه نشان نداده است. یک تجزیه و تحلیل نشان داد که خطر ابتلا به گلیوما در میان شرکتکنندگانی که بیشترین زمان را صرف تماسهای تلفن همراه کردهاند، از نظر آماری معنیدار بود. هرچند که این آمار بسیار اندک به نظر میآمد. با این حال، به دلایل مختلف، محققان با بررسیهای بیشتر این یافته را غیرقطعی دانستند.
مطالعه کوهورت دانمارکی
- نحوه انجام مطالعه: این مطالعه کوهورت اطلاعات صورتحساب بیش از 358000 مشترک تلفن همراه را با دادههای بروز تومور مغزی از ثبت سرطان دانمارک بررسی کرد.
- آنچه این مطالعه نشان داد: هیچ ارتباطی بین امواج موبایل و بروز گلیوم، مننژیوم یا نوروم آکوستیک، حتی در میان افرادی که 13 سال یا بیشتر مشترک تلفن همراه بودهاند، مشاهده نکردند.
مطالعه کوهورت میلیون زن
- نحوه انجام مطالعه: این مطالعه کوهورت آیندهنگر که در بریتانیا انجام شد از دادههای به دست آمده پرسشنامههایی استفاده کرد که توسط شرکت کنندگان در مطالعه تکمیل شد.
- آنچه این مطالعه نشان داد: استفاده از تلفن همراه که توسط خود افراد گزارش شده بود با افزایش خطر ابتلا به گلیوما، مننژیوم یا تومورهای غیر مرکزی سیستم عصبی مرتبط نبود. اگرچه یافتههای منتشر شده اولیه ارتباطی را با افزایش خطر نوروم آکوستیک گزارش کردند، اما با پیگیری سالهای بیشتر گروه بررسی کننده چیزی مبنی بر خطر سرطان زا بودن گوشی مشاهده نشده بود.
سایر مطالعات اپیدمیولوژیک
علاوه بر این سه مطالعه بزرگ، سایر مطالعات اپیدمیولوژیک کوچکتر به دنبال ارتباط مستقیمی بین استفاده از تلفن همراه و سرطانهای فردی نیافتند؛ بنابراین پاسخ کلی سؤال “ آیا امواج موبایل سرطان زا هستند؟” به طور قطع تا به امروز خیر است.
آیا امواج موبایل سرطان زا هستند؟ موضوعی بود که در این مقاله بررسی کردیم و تمامی جوانب مرتبط را برایتان بازگو کردیم. یکی از مهمترین بخشهای این مقاله مربوط به بخش آماری از 3 گروه و مؤسسه معتبر در این زمینه است. پس از مطالعه میتوانید با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا آن ها نیز از به روزترین مطالعات در این زمینه مطلع شوند.